Porto

Afgelegde afstand:      238 km  /  trein

pelgrimspas / stempelpas

Zoals in de voorbereiding aangegeven hebben wij onderweg dagelijks een stempel gehaald, bij een kerk, toeristenbureau of logeeradres. Hiermee zijn we officieel aangemerkt als pelgrim.

Compostolaat 

De stempelkaart wordt bij het 'bureau van de pelgrims' gecontroleerd op de voorwaarden. Aangezien wij met onze 2499 km (ondertussen 2515 km) ruim voldoen aan de criteria (>300 km op de fiets) hebben we het officiële Compostolaat (pelgrimsoorkonde) in ontvangst mogen nemen. De oorkonde is opgesteld in Latijn, wij zijn bijgeschreven in de registers.



Iedere dag vertrekken weer een aantal fietsvrienden naar Nederland (Wim en An, Gerard en Frans), het wordt tijd dat ook wij verkassen.


We hebben onszelf getrakteerd op een volle week vakantie in Porto.

treinconducteur controleert de kaartjes

Op vrijdag 24 mei om 5.45 uur nemen we de internationale trein van Santiago naar Porto.

Een mooie luxe trein.



We proberen te genieten van het mooie heuvelachtige landschap, helaas vallen de ogen regelmatig dicht.

fietsen worden rechtop vervoerd in de trein

De fietsen worden aan haken in de wand opgehangen en mogen gratis mee.

treinstation van Sao Bento / tegeltjes

Het schitterende treinstation van Sao Bento, helemaal rondom betegeld met azulejos, een soort delftsblauwe tegels.
Prachtige tegel-kunstwerken.

prachtige tegel kunstwerken in station Sao Bento / Porto

oude tram / Porto

Op sommige trajecten rijdt de oude tram. prachtige nostalgie.

interieur oude tram / Porto

Tijdens een ritje in de oude tram waan je je in het rijke Porto van begin vorige eeuw.

Pont Luis 1, brug over de Douro

Brug, gemaakt door de ingenieurs van Eifel over de rivier de Douro. Boven rijdt de metro, onder auto's en bussen.

portboot / Douro / Porto

Porto is beroemd om zijn Port wijnen. Oude Port boten liggen (voor de toeristen) afgemeerd voor de brug.

Ribeira / wandelpromenade langs de Douro

De Ribeira, de wandelpromenade langs de rivier de Douro is de 'place to be'; een gezellig uitgangscentrum.

Ribeira / Porto

gezellige terrasjes aan de Ribeira.

Heerlijk zoals op de achtergrond de was hangt te drogen. Lekkere gezellige chaos.

Ribeira / Porto

kleurrijke huisjes

vroege vogel

Langs de terrasjes zitten meeuwen klaar om zodra een stukje eten onbeheerd is in de aanval te gaan.
In de binnenstad is het territorium van de duiven.

vissersboot aan de Douro

De vissersbootjes aan de monding van de Douro vormen een vredig decor.

taxichauffeur / Porto

De droom van iedere Portugees, slapend rijk worden.

Estatua Infante voor het beursgebouw / Porto

We bezoeken het Palacio da Bolsa (het vroegere beursgebouw, tot 1996). Een pracht monumentaal pand waar nu staatshoofden ontvangen worden. De eerste voorzitter van de Portugese beurs was een Nederlander.

Igreja de Sto. Ildefonso

Aan het einde van de drukke en hippe winkelstraat Santa Catarina staat een schitterende met azulejos tegels bezette kerk. Ook van binnen de meest schitterende kunstwerken in geglazuurd blauwe tegels.

volle pleinen

Op de pleintjes voor de kerk wordt de wereldpolitiek bediscussieerd. Regelmatig wordt gesproken over het 'pacto' (pact / samenzwering) van Europa onder aanvoering van Deijsselbloem tegen Portugal.


Vanmiddag maken we een boottocht over de Douro (helaas weersverwachting: regen) en vanavond sluiten we af met een etentje in Porto culinair.
Donderdag, verhuizen we richting vliegveld, fietsen inpakken en bezoeken van enkele vissersdorpjes, daarna op tijd naar bed.
Vrijdag 31 mei vertrekken we om 06.40 uur met Ryanair uit Porto. Om 10.20 uur landen we op Eindhoven airport. Na het inchecken, het monteren van de fietsen en een korte lunch fietsen we naar Uden waar we tegen 15.00 uur op Krombos hopen aan te komen.



Hartelijk groeten uit een op dit moment regenachtig Porto,
Emmy en Ton

dag 40, Compostella

Afgelegde afstand:        9 km  / te voet


De reis naar Santiago is een avontuur. In Santiago zijn betekent het einde van de reis en tevens het einde van de roes waarin we nu al meer dan 5 weken leven. We zijn nu gewone toeristen in een mooi stadje, we voelen ons nog een beetje pelgrim.

we zijn in Santiago....

Het arriveren in Santiago is voor menig pelgrim een deceptie. Je bent een van de velen, niemand die op je staat te wachten, niemand die je feliciteert en bijna iedereen die er is heeft een nog veel spannender verhaal.

Wij hebben ontzettend geboft, bij het oprijden van het plein van de kathedraal werden we aangesproken door een paar vrolijk geklede Nederlandse vrouwen die met een grote groep op cruisevakantie zijn. Ze waren zo onder de indruk van onze prestatie dat meteen de gehele groep van circa 30 opgetrommeld werd om ons uitgebreid te feliciteren. Een geweldig prettig en warm onthaal, we gingen meteen naast onze schoenen fiets lopen van trots.

Vandaag waren we nog even pelgrim, we hebben deelgenomen aan de pelgrimsmis, erg indrukwekkend. We waren apetrots toen na afloop het wierookvat door de kerk werd geslingerd, een fantastische belevenis, kippenvel..




De opname heb ik gemaakt met het fototoestel van An en Wim. Zij gaan vandaag naar huis en ik mag zolang hun toestel lenen, fantastisch toch. Geweldig zoals zo'n tocht verbroederd.
Gisterenavond hebben we gezellig met ons zessen: Wim - An,  Gerard - Frans, Emmy en ik genoten van ons laatste pelgrimsmenu, het laatste avondmaal; smakelijk en erg leuk om elkaars verhalen te horen.

rugzakpelgrims rusten uit in de zon voor de kathedraal van santiago de Compostella

Hartelijk dank voor al jullie lieve reacties (op de blog en via de mail), ze zijn stuk voor stuk hartverwarmend, heerlijk zoals jullie allemaal meegeleefd hebben. Met jullie steun in onze rug hebben wij genoten van deze onvergetelijke (soms barre) tocht.

Groeten uit een zonnig, maar wel een beetje fris, Santiago de Compostella

Emmy en Ton

dag 39, Meride - Santiago de Compostella

afgelegde afstand:        67 km
totaal afgelegd:         2499 km      = 100%


dag 38, Melide - Santiago de Compostella weergeven op een grotere kaart

Voorlopige plaatsing / tekst en foto's worden nog aangepast, we gaan nu eten

Hoera, hoera, we zijn in Santiago de Compostella. We zijn supertrots.
Een erg zware rit, het venijn zit in de staart, de ene klim na de andere, de een nog pittiger dan de ander. Geen spectaculair hoge klimmen maar veel pittige kuitenbijters. Goed fiets-weer, weinig wind, bewolkt, af en toe een zonnetje.

Emmy voor de zij-ingang van de kathedraal / Santiago de Compostella

Fototoestel defect
Net op het moment dat ik foto's wil nemen voor de kathedraal van Santiago begeeft mijn fototoestel het. Balen...   Een groep Nederlandse toeristen heeft ons warm onthaald, zij hebben foto's genomen en beloofd deze te mailen, hopelijk morgen de foto's van ons op het voorplein van de kathedraal.

fietsen door een bos van Eucalyptusbomen

Onze route voert door prachtige Eucalyptus bossen. De geur is fantastisch.

Het geeft een echt sauna gevoel, de geur van eucalyptus gecombineerd met de hitte tijdens de vele en lange klimmen en de koude (dompelbad) bij het hard afdalen op deze bewolkte en soms frisse dag.












naamgeving Galicië  (mijn theorie)
al stompend op de pedalen gaan er allerlei fantasieën door je hoofd, zo heb ik een theorie waarom deze streek Galicië heet. De bevolking is van oorsprong Keltisch. Op een dag in het jaar 700 voor Christuswerd werd middels een forum gestemd over de naam van dit land. Een pas aangekomen Keltische emigrant die gek was van wielrennen (een ware fan van Indurain) werd gallisch van alle gemene klimmetjes in deze streek en kwam met het voorstel het land Galicië te noemen; aldus geschiedde.

We waren eigenlijk van plan deze laatste rit op te delen in 2 etappes, doordat er echter geen logies zijn aan de fietsroute waren we genoodzaakt door te gaan. Moe en voldaan hebben de finish bereikt.

kathedraal Santiago de Compostella

dag 38, Sarria - Melide

afgelegde afstand:           64 km
totaal afgelegd:            2432 km      =  97 %


dag 38, Sarria - Meride weergeven op een grotere kaart

We hebben kennelijk een streepje voor bij de weergoden na alle ellende die we hebben doorstaan, onze smeekbeden zijn verhoord, het was vandaag de hele dag droog en in het zonnetje een aangename temperatuur. Goed fiets-weer,

instorting van rotswand afgelopen nacht

Door de combinatie van hevige regenval en nachtvorst is vannacht een stukje rotswand op onze route naar beneden gekomen.

stuwmeer / Portomarin

We vervolgen onze route en komen bij Portomarin, een klein dorp aan de rand van een rivierbedding. In 1963 is het hele dorp afgebroken en steen voor steen opnieuw opgemetseld enkele  tientallen meters hoger. Vervolgens heeft men een dam geplaatst met dit stuwmeer als gevolg.

stuwmeer met op achtergrond het herbouwde Portomarin

genummerde stenen ivm herbouw kerk

bij de kerk zie je de nummering van de stenen, heel curieus,

stadslogo van Portomarin (hart)

herbouwde gemeentehuis van Portomarin

heidevelden en brem in bloei 

graanopslag op poten

Langs de route kom je veel horreos tegen, dit zijn graanopslaggebouwtjes op poten, dit om knaagdieren te weren,



In de ochtend is het om de haverklap kleding uit (klimmen) of extra kleding aan in verband met afdalen.

schapen genieten van de middagzon

het zonnetje begint steeds uitbundiger te schijnen, heerlijk genieten.

schilderachtige dorpjes / oma slaat vanuit de deuropening de pelgrims gade

koeien door de dorpsstraat, free hugs worden uitgedeeld

Jongeren van over de hele wereld werken 2 weken als vrijwilliger in een auberge (pelgrimshuis) en delen 'free hugs' (gratis omhelzingen), koffie en thee uit aan de pelgrims, het laat zich goed smaken....

het wordt nu wel heel erg druk

geweldig leuk landelijk sfeertje, de tijd heeft stilgestaan, puur genieten.














Het zonnetje doet wonderen, iedereen is vrolijk, je hebt weer oog voor de mooie simpele dingen van het leven. Maar helaas het is wel afzien met de vele kilometers lange klimpartijen. We moeten vele uren zwoegen op de pedalen.

het is vandaag zwoegen met de vele kilometers lange klimmen

De benen hebben weer een fikse beproeving gehad, het is niet zeker of we morgen de 'eindstreep' halen, we willen wel blijven genieten.

We hebben gisteren onze terugtocht geboekt, op vrijdag 31 mei vliegen we vanuit Porto naar Eindhoven. Verdere details volgen.

Groeten uit een zonnig Spanje,
Emmy en Ton

dag 36-37, Ponferada - Hospital - Sarria

afgelegde afstand zaterdag 18 mei:    60 km
afgelegde afstand zondag 19 mei:      38 km
Totaal afgelegd:                           2368 km     =  94 %


dag 36-37, Ponferrada - Hospital - Sarria weergeven op een grotere kaart

zaterdag 18 mei
Koud, nat, afzien
Hele dag regen, zware regen, en dat bij de beklimming van de col de Cebreiro, de laatste 15 kilometer sneeuw en dichte mist.Mede door de weersomstandigheden en de lange klim een loodzware fietsdag.

pelgrims in de regen

Ondanks de regen zijn er nog altijd veel pelgrims onderweg.

wijnvelden

De route voert langs vele wijnvelden. Ik ben benieuwd hoe de oogst van 2013 zal smaken, veel regen en weinig zon....

burcht van Villafranca

 We passeren weer vele kerkjes, die steeds meer op elkaar gaan lijken en daarom niet meer gefotografeerd worden. Af en toe zien we een burcht zoals in Villafranca, die mag weer wel op de foto.


Door de vele regen blijven de anders zo gezellige terrasjes leeg.

lege terrassen in de regen / Villafranca

Nog wat sfeer foto's

koeien in de regen

staande picknick onder afdak van bushokje

onder het afdak van een bushokje, waar eens per dag een bus stopt, eten we ons dagelijks brood.

We passeren een Spanjaard van onze leeftijd, hij klampt direct aan. Na honderden de meters vraagt hij al hijgend of Emmy een elektrische fiets heeft. Emmy schiet bulderend in de lach waarop de goede man de moed in de schoenen zinkt en afstapt.
We zijn ondertussen tot op de botten nat en het wordt steeds kouder.

uitzicht op de snelweg en de sneeuw

We zien de sneeuwgrens naderen. Regelmatig passeren taxibusjes met fietsen achterop, velen geven de moed op.
Wij gaan door.

pelgrims in de sneeuw

Het wordt kouder en kouder, de regen gaat over in sneeuw, het zicht wordt steeds minder.
Wij zien geen mede-pelgrims meer, alleen nog automobilisten

Col de Cebreiro, 1300 m

Het is al bijna 17.00 uur als we de top van de Cebreiro bereiken. Het is koud, we zijn eenzaam en verlaten.

We voelen ons als ijsduikers in een wetsuit, we zijn tot op het bot nat. Door al het klimmen stomen we binnen onze kleding, behalve de tenen, vingers en oren; die lijken bevroren.

eenzame pelgrims in de sneeuw

Bij het afdalen wordt het heel guur. Koude harde rukwinden uit alle hoeken die ons pardoes alle kanten op blaast, keiharde sneeuw in het gezicht, nauwelijks zicht.
Dit is niet meer leuk, doorrijden wordt te gevaarlijk, het is bovendien veel te koud.

We gaan op zoek naar overnachtingsmogelijkheden. We vangen bot, pelgrims (waarvan vele met taxi's) en toeristen in hun auto's hebben de logiesmogelijkheden bij de top al ingenomen.

Na ongeveer 5 kilometer onverantwoord afdalen hebben we succes in het bergdorp Hospital.

De kamer is al maanden niet meer verwarmd geweest, de binnenmuren zijn ijskoud, er staat condens op.
Gelukkig blijken onze fietstassen waterdicht, de ellende zou compleet zijn als we na het douchen geen droge kleren aan zouden kunnen trekken.
Na een stevige warme maaltijd met een goed fles wijn vallen we voldaan in slaap.

De heilig Jacobus heeft ons vandaag hevig op de proef gesteld.






zondag 19 mei
We slapen tot 08.00 uur, buiten sneeuwt het, het is guur en koud in het bergdorp Hospital. De binnenmuren zijn nog natter en het condenswater loopt van de ramen. We willen hier zo snel mogelijk weg, afdalen, we willen zon....

klooster  /  Samos 

Na anderhalf uur afdalen, met tussendoor een paar pittige klimmetjes stopt de regen, wel is de weg nat waardoor we nog steeds voorzichtig moeten afdalen, niet te hard door de vele bochten.




We passeren het mooie plaatsje Samos en bezoeken het klooster. Emmy buigt uit diep respect naar de wandelaars (zelf zegt ze dat haar schoenflappen afgezakt waren).

klooster / Samos

mooie imposante klooster van Samos. In de balustrade is de schelp van Sntiago verwerkt.

Heel Noord Spanje staat in het teken van de pelgrimage naar Santiago.

kerk van Sarria

We komen aan in Sarria, we zijn weer iets bekomen. We dubben over wel of niet verder fietsen maar als dan een nieuwe bui losbarst besluiten we het voor gezien te houden.

We vinden een goed pension en gaan zodra het droog is de stad te voet verkennen.

klooster - Sarria

pater Antonius leest uit zijn brevier  -  klooster Sarria

We zijn getuige van het vrome kloosterleven. Pater Antonius leest uit zijn brevier in de zuilengalerij.








Groeten uit een nat en koud Spanje

Emmy en Ton